ترانه های زخمی
ای وای زمحرومی دیدار و دگر هیچ
   شاکی


 شاکیم از سرنوشتی که برام خورده رقم

                                                     شاکیم از اینهمه بهونه واسه رنج و غم

سهم من از همه دنیا شده ناراحتی

                                                     صبر مم تموم شده دیگه نمونده طاقتی

چاره کار من اینه که برم شاکی بشم

                                                     اعتراضی کنم و منکر دلپاکی بشم

خاطرات زندگیمو که بازم مرور کنم

                                                     لحظه ای نیست که بهش من احساس غرور کنم

تموم عمر من از تلخی و بدبختی پره

                                                     شادیاش خیلی کم و مشکلات و سختی پره

شاکیم از خودم و از همه دور و بریام

                                                     که نموندن هیچکدوم برای یک لحظه باهام

شاکیم ؛ شاکی از اینکه تو نموندی پیش من

                                                     رفتی و حالتو کردی خندیدی به ریش من

شاکیم از همه چی : هوا ، زمین ، از همه کس

                                                     شاکیم ، شاکی از اینکه میکشم بی تو نفس    




نوشته شدهدو شنبه 29 آبان 1391برچسب:شعر , شاکی, توسط فرانک

 من برگ خزونم                 تو فصل بهاری

تا کی غم زردی                 تا کی بیقراری

 

کو بوی رفاقت                    کو عطر طراوت

کو بوسه بارون                   کو دست لطافت

 

من شرطی دردم                از رنج اهانت

خشکیده نگاهم                 بر پای خیانت

 

من سوزش عشقم            از زخم زبونها

دلتنگ بهارم                      در فصل جنونها

 

کو تاب تحمل                     از طعنه حرفا

کو فکر شکفتن                   از حمله برفا

 

تفتیده کویرم                      محنتاج نگاهم

تو ابر بهاری                        من چشم براهم




نوشته شدهسه شنبه 16 آبان 1391برچسب:شعر , پای خیانت, توسط فرانک

 سینه ها  پر شده از سم دروغ                  هوا آلوده تزویر شده

از چشا حقیقتو نمیشه دید                       واسه راستی خیلی وقته دیر شده

 

همه جا رنگ خیانت پاشیده                      از وفا نمونده اصلا نشونه

عاشقا یکی یکی جدا میشن                     یکی برگرده بگه : وای چتونه

 

دستای دوستا توی دست همه                  دلاشون نمیتپه برای هم

حواس هر دوتاشون هست که نشن            یهویی اشتباهی فدای هم

 

روی لب عاشقتم دوست دارم                    زیر لب قربون اون یکی میرن

واسه این هوار هوار عشوه میان                 واسه اون یکی یواشکی  میرن

 

خنجرا رو میشه و فرو میره                          نه به پشتشون روی سینه هاشون

دلا از نفرت و بیزاری سیاه                           سینه ها پر شده از کینه هاشون 




نوشته شدهدو شنبه 15 آبان 1391برچسب:شعر , سم دروغ, توسط فرانک

 تو نگاهم تموم غصه عالم رو دارم

                                      از همه خوب و بد دنیا همین غم رو دارم

توصدام لرزش اندوهه که فریاد می زنه

                                      زخم ناراحتی رو هر جا که میخاد می زنه

دستم از رعشه تنها شدنم لبریزه 

                                      دلم از اینکه بگی من نمیام می ریزه

حس غربت تو گلوم بغض نگفتن باهاشه

                                       طعنه دوری تو نمک به زخمم می پاشه

رنجم از دیدنت و ندیدنت مثل همه

                                        صد سالم باهام باشی بازم برای من کمه

درد و رنج از در و دیوار دلم معلومه

                                        قلبم از اول دنیا به درک محکومه




نوشته شدهدو شنبه 15 آبان 1391برچسب:شعر , لرزش اندوه, توسط فرانک
   سرما


 سردیو حس می کنم               تو همه جون و تنم

گرمی دست تو کو                    تا نلرزه بدنم

 

زیر لب می خونم                      تو برام آتیشی

واسه قلب سردم                      نور و گرما میشی

 

توخیالم حالا                            بغلم میشینی

سرما روی پاهام                       نداره سنگینی

 

از بخار دهنت                           نفسم اومد بند

ها که میکردی تو                      دلم از جا می کند

 

من توی آغوشت                      حس خوبی دارم

بی تو سردم میشه                  از همین بیزارم 




نوشته شدهدو شنبه 8 آبان 1391برچسب:سرما , شعر عاشقانه, توسط فرانک
   پرنده


 حس می کنم پرنده ام                   پرواز می کنم پس 

تا دورهای ابری                              تا ابرهای بی کس

 

دور از زمین بی رحم                        آلوده دو رنگی 

از چشم های طلقی                        از قلب های سنگی

 

لذت نبرده ام هیچ                            از ذلت قفس ها

دمخور نبوده ام با                             دمسردی نفس ها

 

زندانی زمین نیست                          بال گشاده من

زنجیر رنگ و بو نیست                        پرواز ساده من

 

آغاز شد رهایی                                 تردید کار من نیست

فهرست آرزوها                                   سنگ مزار من نیست

 

من حس زندگی را                              مدیون بال خویشم

خورشید مقصدم شد                           محو کمال خویشم




نوشته شدهیک شنبه 7 آبان 1391برچسب:پرنده , شعر, توسط فرانک
   راه


 راهی که می رسه بهت              لحظه به لخظه یادمه

وقتی نخوای پیشت باشم            دیدنتم زیادمه

 

وجب وجب اشک می ریزم             به یاد مهربونیات

قدم قدم آه می کشم                   به یاد آهنگ صدات

 

تموم خاطراتمو                            تو کوله پشتیم می ذارم 

هدیه خنده ات می کنم                 هر چی تو این دنیا دارم

 

تا برسم پیش نگات                      قطره به قطره آب میشم 

روتو که بر می گردونی                   از ته دل کباب میشم

 

نفس نفس دق می کنم                بی تو اگه برم خونه

دلهره نبودنت                               جونو به لب می رسونه

 

وجودتو حس می کنم                    اگر چه از تو خالیم

بی تو اگه اشک نریزم                    دچار خشکسالیم

 

 




نوشته شدهشنبه 6 آبان 1391برچسب:راه , شعر عاشقانه, توسط فرانک

 روزگار ای روزگار                  از من در آوردی دمار

دیگه ندارم با تو کار               ای روزگار کجمدار

 

ای روزگار لعنتی                  خوشی دیگه چه رنگیه ؟

که سهم من ازش فقط          سیاهی و دل تنگیه ؟

 

شانس نداشتمو بگو             چه شکلیه ؟ چه جوریه ؟

از بخت من فراریه                  رفته کجا ؟ چه گوریه ؟

 

حسرت خوشبختیو از             عمق وجودم می کشم

تلخی بدبختیو تا                    آخر عمرم می چشم

 

ای روزگار بی وفا                    ای بی وفاتر از همه

بخند به بخت من یه بار            که خنده مرگ ماتمه




نوشته شدهپنج شنبه 4 آبان 1391برچسب:روزگار , شعر, توسط فرانک

 نم نم باران که زد                روی چشمان ترم

زنده شد در یاد من               خاطرات دلبرم

 

دلخوش از یک بوسه و           سر خوش از آغوش هم

از وفا جامی به دست             تا کنیمش نوش هم

 

پایمان بر روی ابر                   جایمان در آسمان

بی خبر از هستی و               غافل از دور زمان

 

گرمی هم صحبتی                 زیر نور ماه

ناگهان شد سردی                  طعنه های آه

 

غنچه احساسمان                  یخ زد و افسرد

از خیانت کودک                      عشقمان هم مرد

 

دیگر ای باران نبار                    من گل دردم

جرعه نوش دشنه                    خار نا مردم




نوشته شدهپنج شنبه 4 آبان 1391برچسب:نم نم باران , شعر عاشقانه, توسط فرانک

 بس کن دیگه خسته شدم           بسکه شنیدم دروغاتو

دیگه نمیخوام بشنوم از              این لحظه به بعد حرفاتو 

                          دیگه نمی مونم با تو 

برگرد برو پیش اونایی                  که تو رو می خوان

بدون که دیگه ارزش نداری            واسه آدمایی که اینجان

                          همه می دونن کاراتو

دهن کثیفتو ببند و دیگه                از عشق واسه من نگو

نخند دیگه ، لوس نکن                  خودتو واسه من ، برو

                           نمی خوام بشنوم صداتو

با تو نبودن از بودن                      با تو خیلی بهتره

تو رو ندیدن از دیدنت                    ضررش خیلی کمتره

                          میخوام نبینم چشماتو




نوشته شدهیک شنبه 23 مهر 1391برچسب:عاشقانه , بد جنس, توسط فرانک
.: Weblog Themes By www.NazTarin.com :.